Μια γλώσσα είναι σαν τα μάτια.
Κυττάζει εκεί που δε βλέπουν τα μάτια.
Ψαρεύει εκεί που δεν ψαρεύουν τα μάτια.
Σε διαφορετικά ποτάμια κυνηγούν τη λεία τους.
Όμως πότε-πότε διασταυρώνουν τα πυρά τους.
Γιατί ουσιαστικά, ακόμα πιο βαθειά, ένας είναι ο κάμπος του ανθρώπου, ένας ο ουρανός τους, ένας ο ουρανός.
Γιώργος Σαραντάρης 9/8/40